Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος στο Poimin.gr



Poimin.gr Ἐρώτηση: Θεολόγοι που δεν επέλεξαν να είναι θεολόγοι αλλά έγιναν δημόσιοι υπάλληλοι από το πτυχίο τους, «νεοορθόδοξοι» ακόμα και άθεοι διδάσκουν τόσα χρόνια θρησκευτικά. Η εκκλησία δεν έχει λόγο στην επιλογή τους. Το υπουργείο δεν ακούει την γνώμη της. Τι μπορεί να γίνει; Με ποιο τρόπο μπορεί η Εκκλησία να μιλήσει στους νέους και πόσο είναι εφικτό οι σημερινοί νέοι να προσεγγίσουν ή αποδεχθούν την Εκκλησία την οποία από ακοές και μόνο ταυτίζουν με την διοίκηση της;

Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος:
Αυτό που θέτετε στην αρχή έχει μερικές αλήθειες, αλλά νομίζω δεν εκφράζει την μεγαλύτερη ομάδα των θεολόγων, που εργάζονται αποδοτικά στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Το μάθημα των Θρησκευτικών στα Σχολεία προσδιορίζεται από τρεις παράγοντες, ήτοι από τους διδάσκοντες, τα εγχειρίδια-βιβλία, επί τη βάσει των οποίων γίνεται το μάθημα και ανταποκρίνονται στο αναλυτικό πρόγραμμα, και τους μαθητές που θα διδαχθούν το μάθημα.

Έτσι, ο παράγοντας ποιός διδάσκει το μάθημα είναι ο ουσιαστικότερος. Και αυτός προσδιορίζεται από την δική του ανάπτυξη, την παιδεία που έλαβε, κυρίως στις Θεολογικές Σχολές και την όλη φιλοσοφία της ζωής του.

Η Ιεραρχία της Εκκλησίας δεν έχει την δυνατότητα να καθορίση τον τρόπο εισαγωγής των φοιτητών στις Θεολογικές Σχολές, ούτε και να προσδιορίση το περιεχόμενο των Σπουδών στα Ανώτατα αυτά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Έτσι, υπάρχουν διάφορες κατηγορίες θεολόγων και αυτοί επηρεάζουν, κατά ποικίλους βαθμούς, τον τρόπο με τον οποίον θα γίνη το μάθημα των Θρησκευτικών. Κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίση τον φορέα της αγωγής.

Νομίζω ότι οι κατά τόπους Μητροπόλεις θα πρέπει να έχουν μια διαρκή σχέση και επικοινωνία με τους θεολόγους, οι οποίοι ούτως ή άλλως αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα στις τάξεις τους και δέχονται όλους τους κραδασμούς της κοινωνίας προς την Εκκλησία.

Από την πείρα που έχω σχηματίσει στην Μητρόπολή μου, παρατηρώ ότι οι θεολόγοι καθηγητές γενικά είναι καλοί, έχουν εκκλησιαστικό φρόνημα και κάνουν ευσυνείδητα την εργασία τους. Εξαιρέσεις υπάρχουν παντού. Πολλές φορές οι Κληρικοί δεν τους προσεγγίζουν με θετικό τρόπο. Εδώ στην Μητρόπολή μας έχουμε πολύ καλή συνεργασία.

Φυσκά πρέπει να καταρτισθούν τα πιο κατάλληλα Προγράμματα, τα οποία θα εκφράζουν και την παράδοση του τόπου, αλλά θα ανταποκρίνωνται και στην φιλαλληλία, τον κάθε άλλον συνάνθρωπό μας. Γιατί, ούτε εξ ονόματος της παραδόσεώς μας πρέπει να απορρίψουμε τους άλλους, ούτε χάριν των άλλων πρέπει να υπονομεύσουμε την δική μας παράδοση. Αυτός ο συνδυασμός πρέπει να γίνη με επιστημονικά κριτήρια και όχι ιδεολογικά και πειραματικά. Γι’ αυτό χρειάζεται να συνεργασθούν όλες οι δυνάμεις του τόπου.

Βρίσκω εδώ την ευκαιρία να πω ότι με την εισήγησή μου στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο και στην Ιεραρχία, η οποία έγινε ομοφώνως αποδεκτή, έκανα δημιουργική κριτική και του παλαιού Αναλυτικού Προγράμματος και του νέου Προγράμματος Σπουδών, βάσει επιστημονικών δεδομένων, χωρίς να κρίνω συγκεκριμένους ανθρώπους. Η δε πρότασή μου ήταν να βελτιωθή το παλαιό πρόγραμμα και να προσαρμοσθή στα σύγχρονα δεδομένα, χρησιμοποιώντας τα καλά στοιχεία του νέου προγράμματος. Θεωρώ ότι αυτή η πρόταση ήταν συνθετική και ενωτική όλων των δυνάμεων, η οποία όμως δυστυχώς δεν έγινε αποδεκτή από την Πολιτεία.

Ως προς το δεύτερο μέρος της ερωτήσεώς σας θέλω να πω ότι όπου υπάρχουν δραστήριοι και ευαίσθητοι Κληρικοί, καταρτίζουν προγράμματα εκκλησιαστικής προσφοράς στους νέους, χρησιμοποιώντας σε διάφορες Μητροπόλεις και Ενορίες την εκκλησιαστική κατήχηση, την εκμάθηση των εκκλησιαστικών τεχνών, την ένταξη στην ενοριακή κοινωνία, αλλά και προγράμματα συνεργασίας με τα Σχολεία, με την σύμφωνη γνώμη των καθηγητών.

Έτσι, έχουν συσταθή κατηχητικές σχολές, φροντιστηριακά μαθήματα, σχολές εκκλησιαστικής μουσικής και αγιογραφίας, κατασκηνώσεις, ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και πολλά άλλα.

Όπου υπάρχουν ευαίσθητοι Κληρικοί παρατηρείται έντονη δραστηριότητα μεταξύ των νέων, η οποία προσφέρει όχι απλώς γνώσεις, αλλά νόημα ζωής.

Πάντως, η Πολιτεία, επίσης, πρέπει να καταλάβη ότι ο σχολικός χώρος δεν πρέπει να αυτονομηθή, αλλά να ενταχθή μέσα στους άλλους θεσμούς της Πολιτείας και της κοινωνίας, μεταξύ των οποίων και η Εκκλησία, διότι διαφορετικά η λογικοκρατία, που δεν επιλύει τα ουσιαστικά ψυχολογικά, υπαρξιακά και πνευματικά προβλήματα των νέων, θα δημιουργήση ανάπηρους ψυχικά πολίτες και έναν «μονοδιάστατο άνθρωπο», που θα είναι απειλή και της ίδιας της κοινωνίας.

Γι’ αυτό χρειάζεται συνεργασία Εκκλησίας και Πολιτείας, για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στον τόπο μας είναι ο «αρχαιότερος θεσμός» και προηγήθηκε του Κράτους.

http://poimin.gr/o-mitropolitis-nafpaktou-ke-agiou-vlasiou-ierotheos-sto-poimin-gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου