Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

ΚΙ Η ΛΑΣΕΡΝΑ ΕΚΑΙΓΕ


ΚΙ Η ΛΑΣΕΡΝΑ ΕΚΑΙΓΕ 
Του Β. Χαραλάμπους 
________ 

Τ’ αγριωπό συντρόφεμα 
της τραμουντάνας με το νύχτωμα 
απόψε ήρθε νωρίς 
αψηλά στην έρημο των Κατουνακίων. 

Κι η λασέρνα έκαιγε 
στ’απέριττο κελί του γέροντα. 

Η εξομολόγηση σχεδόν ψυθιριστά 
από έναν παλιό κατάδικο 
που ξαγγίστρωνε τα τόσα πάθια 
που μάζεψε στης ζωής το διάβα. 

Στιγμές αλλιώτικες 
π’ αργοτυλίγουν την απροσμέτρητη νυχτιά 
κείνου στου σκοτασμού.

Η λασέρνα έκαιγε 
φωτίζοντας το φτωχικό κελί 
και τα δάκρυα λαμπυρίζανε στο πρόσωπο 
κείνου του παλιού κατάδικου 
«δια πλήθος αμαρτιών». 

Κι η λασέρνα έκαιγε 
φωτίζοντας και του γέροντα γαλήνιο βλέμμα 
αφήνοντας το παρηγόρημα 
να πελαγίζει περίεργα 
στους τόσους στεναγμούς. 

Παραΰστερα μετά την εξομολόγηση εκείνη 
αμίλητοι στη σιγαλιά της φεγγαροβραδιάς 
ο παπακαλόγερος φίλεψε τον ξένο εκείνο 
με το λιγοστό νερομπούλι. 

Ολόθερμη η καρδιά του γέροντα 
που σιγόκαιε για όλους 
«εις τρίβον σωτηρίας ποδηγών»*. 

Κι η λασέρνα έκαιγε 
στο κελί του γέροντα... 

*« κόσμον ποδηγών εις τρίβον σωτηρίας » - Από την ακολουθίαν του Αγίου Αντωνίου 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου